Rzeka Motyli ⇒ [Obóz w lesie] Kolejny dzieñ.

[Tigra]

Dziewczyna bezszelestnie wspiê³a siê na drzewo i sunê³a po ga³êzi by dojrzeæ kto jest w obozie. Nie chcia³a od razu pakowaæ siê do ¶rodka, kto wie co mog³y zastaæ. Kyrie sta³a w bezpiecznej odleg³o¶ci czekaj±c na znak Tigry. Kiedy zauwa¿y³a znajome postacie u¶miechnê³a siê pod nosem do¶æ paskudnie. Wziê³a g³êboki wdech po czym na ca³e gard³o zawo³a³a ca³a rozpromieniona.
-Czysto!- Po tym zeskoczy³a z ga³êzi zgrabnie i czysto wprost do obozu.
-Niespodzianka!- Zawo³a³a rozkosznie. Wiedzia³a, ¿e znów narobi rabanu i zamieszania i to dawa³o jej najwiêcej satysfakcji. Zastanawia³a siê czy Meridion znów do niej strzeli jak kiedy¶, by³a na to przygotowana.

[Kyrie]

Po chwili zjawi³a siê i Kyrie przedzieraj±c miêdzy krzewami.
-G³upia, nie wydzieraj siê tak sp³oszy³a¶ chyba wszytko co mo¿na by³o sp³oszyæ w lesie.- Mruknê³a z³a. Ca³a by³a w li¶ciach, jej bia³a suknia by³a nadpalona i brudna ona sama jednak u¶miecha³a siê lekko, ostatecznie rozbawiona zachowaniem Tigry. Spojrza³a na obóz. W koñcu znajome osoby. Ucieszy³o to j± mimo i¿ nie da³a tego po sobie poznaæ. Sta³a z boku jakby niepewna.

[Niara]

Niara podnios³a siê na równe nogi, jednym ruchem, instynktownie odskoczy³a do tylu, chowaj±c siê na rannym Rizochim, co¶ trzasnê³o o o ziemiê..
Tigra... pomy¶la³a.

dziewczyna wyprostowa³a siê i otrzepa³a suknie z trawy.

-No, no, no kogo ja tu widzê nasz kochany kociaczek -powiedzia³a trochê przekornie.

Nagle z krzaków wysz³a Kyrie. Nie wygl±da³a dobrze.Biedna.. Niara podesz³a do niej nie zwracaj±c uwagi na Tigrê.

-Nic Ci nie jest? - zapyta³a z troska w g³osie.

[Tigra]

-A i owszem...- Siad³ od razu na ziemi krzy¿uj±c nogi.
-Mam nadziejê, ¿e macie co¶ dobrego do jedzenia, ta wêdrówka nas wykoñczy³a, prawda Kyrie? Zjad³abym co¶...- Mruknê³a z u¶miechem. Popatrzy³a na rannego ch³opaka.
-Nie znam ciê..- Mruknê³a w my¶lach.
-Nowy towarzysz, spisali¶cie nas na straty i znale¼li¶cie zastêpstwo? Eh, czyli niepotrzebnie siê tu t³uk³y¶my...- Zapyta³a z³o¶liwie specjalnie g³o¶no by i Kyrie to us³ysza³a. Po ich rozmowie wiedzia³a, ze znajdzie w niej w tej chwili oparcie.

[Kyrie]

-Mmm nic mi nie jest.- Odpowiedzia³a dziewczynie z równie ciep³ym u¶miechem. Kiedy us³ysza³a s³owa Tigry zmiesza³a sie i spojrza³a gdzie¶ w bok.
-A.. um.. pewnie masz racjê. Nie bêdziemy zatem przeszkadzaæ.- Odpowiedzia³a cicho z lekkim u¶miechem i podesz³a do Tigry. Klêknê³a obok niej niczym wystraszone zwierz±tko przy swoim opiekunie.

[Niara]

Niara cofnê³a siê i stanê³a obok rannego Rizochiego. Jako¶ nie specjalnie têskni³a za obecno¶ci± Tigry, choæ przyznaæ musia³a, ¿e ta koto³aczka przez tych kilka chwil wnios³a do obozu wiêcej ¿ycia ni¿ oni wszyscy przez ca³y ten czas.

- Có¿... - powiedzia³a cicho - nie mamy zbyt wiele do zaoferowania -mia³o byæ nas tylko dwoje - tu dziewczyna spojrza³a na Rizochiego - jest piêcioro, ale jako¶ sobie poradzimy.

Dziewczyna podesz³a do sterty rzeczy które le¿a³y obok pieñka i wyci±gnê³a z nich trochê suszonego miêsa i chleb, po czym poczêstowa³a nimi Tigrê i Kyrie.

[Tigra]

-Dlatego mówiê.. nie musimy wam przeszkadzaæ... nie jestem wam chyba potrzeba w wyprawie, ni jak niepotrzebny wam wyszkolony z³odziej. A Kyrie.. jest tu ju¿ jedna uzdrowiciela, nieprawda¿?..Gdzie karczmarek 6 tam nie ma co ¿reæ. No ale poczêstujê siê. Dziêkujê.- Odpowiedzia³a spokojnie i zabra³a jedzenie. Poda³a kawa³ek anielicy.
-Masz dzieciaku, zjed¼, chyba ciê nie dam rady d¼wign±æ jak mi zas³abniesz.- Na jej twarz wp³yn±³ szczery i ciep³y u¶miech, oczywi¶cie nigdy nikt nie móg³ byæ pewien, w koñcu potrafi³a idealnie udawaæ wszystkie emocje. Teraz jednak wydawa³a siê naturalna. Podzieli³a jedzenie i odda³a jej wiêksz± czê¶æ. W koñcu wygl±da³a jakby mia³a zaraz pa¶æ mimo i¿ anielice z regu³y s± blade.

[Niara]

Niara przygl±da³a siê uwa¿nie obu kobietom. To prawa nie sa na potrzeba nowe osoby w wyprawie, ale do najbli¿szego miasta jest dzieñ drogi, Tigra jest cwana i na pewno sobie poradzi, Kyrie gdyby musia³a pewnie tez da³aby sobie rade. Mimo to s±dzi³a ¿e bezpieczniej bêdzie jak zostan± z nimi.

Niara usiad³a ze skrzy¿owanymi nogami niedaleko Tigry.

- Mo¿ecie zostaæ z nami -powiedzia³ szczerze - do miasta daleko, zbli¿a siê noc, nie w±tpiê w wasze umiejêtno¶ci przetrwania, ale mimo wszystko s±dzê ¿e bezpieczniej bêdzie zostaæ tutaj. A tak w³a¶ciwie... to jak siê tutaj znalaz³y¶cie?

[Tigra]

Spojrza³a na chwile w niebo.
-Racja racja.. ostaniemy na noc. A z rana wyruszymy.- Odpowiedzia³a wylizuj±c zgrabnie i do¶æ ponêtnie swoje d³onie.
-Jak?.. um.. co¶ trzasnê³o co¶ huknê³o i nas przenios³o.. nie mam pojêcia co to by³o.- Udawa³a zaskoczon± ca³ym zaj¶ciem o którym mówi³a. Po co wdawaæ siê w szczegó³y.

[Niara]

Ca³a pi±tka siedzia³a teraz w obozie. Meridion jak zwykle zadumany usiad³ gdzie¶ po drugiej stronie i przygl±da³a siê ca³ej sytuacji. Tigra i Kyrie zjada³y ze smakiem i zajê³y siê rozmowa. Koto³aczka o dziwo ucich³a, pewnie by³a zmêczona, Kyrie zachowywa³a siê jak jej m³odsza siostra i nieodstêpowana Tigry na krok. Niara wróci³a do Rizochiego i usiad³a obok, tak by te¿ mog³a opieraæ siê plecami o pieñ drzewa. Wiatr wia³ delikatnie rozdmuchuj±c p³omienie ogniska, do którego od czasu do czasu Meridion dok³ada³ drewna, a s³oñce co raz szybciej chyli³o siê ku zachodowi...

Zapad³a noc. Polane roz¶wietla³y p³omienie ogniska i ¶wiat³o ksiê¿yca, wiatr usta³. By³o przyjemnie ciep³o. Niara siedzia³a i przygl±da³a siê towarzystwu:

Tigra zasnê³a na trawie, na jej ramieniu le¿a³a zmêczona i skulona Kyrie. Niara nie wiedzia³a co siê sta³o, ale dziewczyny wyra¼ne by³y zmêczone skoro tak szybko zasnê³y. By³a anielica wsta³a i podesz³a do pos³ania na którym wcze¶niej le¿a³ Rizochi, zabra³a z niego jeden z kocy, podesz³a do ¶pi±cych kobiet i okry³a je, stara³a siê byæ cicho, nie chcia³a ich budziæ. Do³o¿y³a jeszcze drewna do ogniska, po czym zabra³a z pos³ania derkê i zanios³a j± Meridionowi, bez s³owa po³o¿y³a j± obok mê¿czyzny. - Dobranoc - szepnê³a odchodz±c. Przesz³a przez obóz i zabra³a ostatni koc, po czym po³o¿y³a siê obok, nadal opartego o pieñ, Rizochiego, przykry³a kocem siebie i na tyle na ile by³o to mo¿liwe ch³opaka - Dobranoc - powiedzia³a, po czym skuli³a siê i zasnê³a.