Granica

Hm, to chyba jednak nie będzie spis najlepszych książek, jakie przeczytałam, raczej ogólnie tych, które mi się bardziej spodobały.

Terry Pratchett - Świat Dysku (cała seria) - najbardziej lubię książki o Straży Miejskiej i o Moiście von Lipwigu (pewnie dlatego, że w nich najczęściej pojawia się moja ukochana postać - lord Havelock Vetinari).
Neil Gaiman - Nigdziebądź, Chłopaki Anansiego, Księga Cmentarna
Dobry Omen autorstwa dwóch wyżej wymienionych panów również szalenie mi się podobał.
Ewa Białołęcka - Wiedźma.com.pl
Michaił Bułhakow - Mistrz i Małgorzata - arcydzieło. Kocham.
Umberto Eco - Imię Róży
Rafał Kosik - Felix, Net i Nika - uwielbiam humor zawarty w tych książkach. Mars tego autora też mi się podobał, chociaż to chyba jednak nie do końca moje klimaty.
Victor Hugo - Katedra Marii Panny w Paryżu - trochę ciężko było mi przebrnąć przez opisy architektury, ale dałam radę i jak najbardziej było warto.
Agatha Christie - Dziesięciu Murzynków
Joanna Chmielewska - właściwie czytam nie dla głównej intrygi, a pokręconych perypetii bohaterów. Nie potrafię wybrać ulubionej książki tej autorki, zbyt wiele pretenduje do tego tytułu.

Ze wspomnianych przez Was lubię jeszcze książki Cejrowskiego.

cykl: Belgariada i jego kontynuacja: Malloreon, a także Opowieści Belgaratha Czarodzieja (trzy tomy) i Opowieści Polgary Czarodziejki (jeden tom) autorstwa Davida Eddingsa - barwny świat, typowe fantasy; wojny bogów, wielcy czarodzieje...

cykl: Pamięć, Smutek i Cierń autorstwa Tada Williamsa - typowe fantasy, choć mniej magiczne niż ww.

L.E. Modesitt Jr., cykl: Saga Recluce - technofantasy, porusza problemy równowagi ładu i chaosu. Sprawiło, że sama zaczynam się zasatanawiać nad ładem wynikającym z chaosu, niemożliwym - a może możliwym? - połączeniom tych dwóch, zależnych od siebie, przeciwieństw... Zdecydowanie warte przeczytania.

cykl: Maximum Ride James'a Pattersona - to coś młodzieżowego. O grupce dzieci-ptaków ze zrekombinowanym DNA.

LonNiedyn autrostwa China Meville - najbardziej pojechana książka, jaką czytałam. Jej autor jest chyba nienormalny. W życiu nie wymyśliłabym czegoś takiego...

To tyle... na razie. Jak mi coś wpadnie do głowy, to dopiszę...

- Sapkowski - Saga o wiedźminie
- Grzędowicz - "Pan Lodowego ogrodu" - pierwsza część chyba najbardziej; zszokowało mnie to zderzenie pseudośredniowiecznego świata i science-fiction
- Neil Gaiman - zbiory opowiadań "Dym i lustra" oraz "Rzeczy ulotne" (tak, zdecydowanie wolę jego opowiadania, niż powieści)
- Gabriel Garcia Marquez - "Sto lat samotności"; realizm magiczny, urzekła mnie w tej książce zdolność do przekazania wszystkiego co trzeba bez natłoku słów i, i... i sama nie wiem, co właściwie w tej opowieści sprawia, że ma ona tyle czaru.
- ostatnio, lektura szkolna, "Cudzoziemka" Marii Kuncewiczowej, o ile dobrze pamiętam; spodobała mi się niezwykle konstrukcja tej powieści, w pewien sposób chaotyczna, podporządkowana psychice i wspomnieniom bohaterki

- Seria "WarCraft" Richard A. Knaak - uwielbiam ten świat, wg mnie najlepsza książka na podstawie gry.
- "Kroniki Amberu" Roger Zelazny - bardzo fajne połączenie fantasy z sci-fi.
- 'Wiedźmin"
- "Świat czarownic" Andre Norton - bardzo fajna seria fantasy, z pewną dozą sci-fi (tylko w dwóch pierwszych częściach, a jest ich duuużo xD).

Najlepsze książki, a nawet sagę jaka czytałem to:
Saga wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego mistrza Polskiej Fantastyki.

Waldemar Łysiak "Kolebka" - W sumie to czytam, ale wciągające jest. W skrócie tyczy się Napoleona i sprawy polskiej w tym okresie. Z pozoru mogłoby się zdawać nudne, ale jak wczyta się w tego autora to nie ma przebacz, trzeba pożreć jego książkę w całości ^^

Gustav Meyrink "Golem" - Świetna przemiana głównego bohatera, mnogość znaczeń, symboliki i tajemnicy. Po prostu niezła kabała xd ... No i oczywiści sam tytułowy Golem ^^

"Kolebka" - Po przeczytaniu muszę powiedzieć, że wcześniejsze słowa okazały się prawdą. Bardzo dobra książka. Genialna! Co do tego autora polecam jeszcze "Wyspy Zaczarowane" i "Szuańska Ballada" teraz czytam "Francuzką ścieżkę", które podobne są swoją konstrukcją do wysp. Te trzy książki różnią się od Kolebki, jednak nie mogę stwierdzić czy ta zmiana jest zmianą na dobre czy na złe. Każdą z jego książek czyta mi się równie dobrze. Wyspy jak i ścieżka zabierając nas w miejsca (nie zawsze materialne), które najbardziej zapadły w sercu autora. Mi najbardziej spodobały się rozdziały o Muracie, Paulinie Borghese, Letycji Bonaparte, Napoleonie, Canoviańskiej rzeźbie, Cagliostro i Federige de Montefelectro, Heloizie, Denonie i Giocondzie, ten także o Ostatniej Wieczerzy był ciekawy, no i oczywiście rozdział Ars Quo Vadis, który poparł moje myślenie o sztuce współczesnej. Jeszcze długo by wymieniać, bo jak sobie przypominam każdy rozdział to mi się więcej przypomina, O Talleyrandzie i jego "niewolnicy", Chicocie(Chicot), La Corbusierze, Wrighcie eh kurde przestanę najchętniej to bym wam całą książkę opowiedział xd Teraz się wstrzymam i powiem krótko o Szuańskiej Balladzie. Zaczynam. Opowiada ona pojedynku pomiędzy "Ślepym Wojownikiem" Cadoudalem, a "Korsykańskim Karłem" Napoleonem i ... no dobra więcej nie powiem xd Przeczytajcie sami ^^

O, jeszcze przypomniało mi się, że raz chwyciłem za tzw.'rozklejanki' -> Kupiłem znajomej (Cornelia wie której xD) "Dear John" Sparksa i się rozpłakałem. Raz tylko wzruszyłem się przy książce i był to "Pies, który jeździł koleją".

Wyszperałam ostatnio w Empiku wspaniałą trylogię "Dary Anioła". Przyznaję się, że nie płakałam nad tą książką, ale w moim odczuciu i tak jest cudowna.

Cudownym przypadkiem sięgnąłem po "Bez śladu" Linwooda Barclaya. Zerknąłem rano dnia dzisiejszego, zupełnie przy okazji bez okazji (nie ja wypożyczyłem) i reszta dnia mi upłynęła na ów zerkaniu, ba - na czytaniu bez reszty. Polecam. Acz, myślę, że nieco przygnębiająca. Jak to ktoś powiedział - w sam raz dla mnie. >:] Inteligentnie zbudowana i trzyma w napięciu do ostatnich stron. Moim zdaniem świetna.

Przeczytałam naprawdę masę książek ale nie starczy miejsca żeby je tu wymienić :>

Ostatnią książką jaka mi się strasznie spodobała jest ,,Portret Doriana Graya" Oscara Wilde
Najbardziej spodobała mi się filozofia Lorda Henry'ego Wottona- oczywiście nie była idealna (jej skutki widać na końcu książki), ale
urzekła mną niebywale...

- "Marzenie Celta", Mario Vargas Llosa - genialne połączenie trzech wątków: opowieści o zatrważającym ludzkim okrucieństwie, bohatersko walczącej o niepodległość Irlandii oraz wielkiej miłości bohatera do jego ojczyzny, zagubienia bohatera, jego smutnej historii
- "Opowieści miłosne, śmiertelne i tajemnicze", Edgar Allan Poe - niesamowite. Już po lekturze pierwszego opowiadania dech mi w piersiach zaparło. Wspaniałe, rozbudowane słownictwo, pomysły przerażające, a zarazem fascynujące, genialne studium ludzkiego obłędu. 11/10
- "Nie Kończąca Się Historia", Michael Ende - książka, którą po raz pierwszy przeczytałam, mając jakieś sześć lat. Już wtedy urzekła mnie niesamowicie. Wspaniała wyobraźnia autora, bohater NIEidealny, motyw podróży, podczas której odnajdujemy samego siebie... Czytałam książkę ponad dziesięć razy, lecz wciąż do niej wracam
- "Tajemnicza Wyspa", Juliusz Verne - cudowni bohaterowie, niesamowite przygody, niebanalne pomysły. Nieśmiertelna klasyka!
- "Wiedźmin", Andrzej Sapkowski - tu rozpisywać się nie trzeba, bowiem sagę zna chyba każdy. Bardziej nawet od całego świata przedstawionego urzekły mnie wyraziste, NIEidealne postacie...
- "Pieśń Lodu i Ognia" - nie można się oderwać, rewelacyjne pomysły, zapierająca dech w piersiach akcja... I Tyrion - postać bardzo brzydka i bardzo inteligentna, czyli taka, jakie lubię najbardziej ^^
- "Era Pięciorga", Trudi Canavan - cóż, Meridion wspomniał, jakoby były to nudy, jednak jest to jedna z nielicznych książek, w których wątek miłosny naprawdę mi się spodobał, i jeszcze ten świetny pomysł z Mirarem i Leinardem...
- "Dzień Tryfidów", John Wyndham - sci-fi, przepiękne. Pomysł świetny, rewelacyjnie przedstawiony świat po globalnej katastrofie, opisy uczuć głównego bohatera...
- "Poczwarki", John Wyndham - WSPANIAŁA książka. Surrealistyczny świat, niesamowita, wciągająca akcja; ukazanie, jak ślepa może być religia...
- "Wszystkie stworzenia duże i małe", James Herriot - pochłonęłam serię, mając jakieś osiem lat. Perypetie młodego weterynarza; przezabawne, a czasem niezwykle smutne opowieści nie tylko o pacjentach, lecz także fatalnym zauroczeniu, wiecznym studencie i niezwykle barwnych postaciach z górach Dale. Wzruszające, ciekawe, cudowne
- "Most do Terabithii", Katherine Paterson - bardzo smutna i piękna książka, nad którą... straszliwie, straszliwie się rozpłakałam, co całkiem mnie zaskoczyło
- "Opowieści z Narnii", Clive Staples Lewis - można mówić co się chce, a dla mnie książki te i tak pozostaną wspaniałe. Każda jest naprawdę rewelacyjna
- "Lassie, wróć!", Eric Knight - co tu dużo mówić, przepiękna książka, która pokazuje, jak nieludzcy potrafią być ludzie, a jak wspaniałe mogą być zwierzęta
- "Przygody Sindbada Żeglarza", Bolesław Leśmian - ach... czytane na dobranoc przez rodziców Cudowny styl, oryginalne pomysły
- "Klechdy Sezamowe", Bolesław Leśmian - również czytane do poduszki. Najlepszy znany mi zbiór baśni
- "Momo", Michael Ende - podobnie jak "Nie Kończąca Się Historia", zaskakuje urokiem świata przedstawionego, cudownymi pomysłami i niezwykłym bogactwem wyobraźni autora. Niesie ważną treść. Polecam!
- "Diossos", Witold Makowiecki - wspaniała, ciekawa książka osadzona w realiach starożytnej Grecji. Rozbudowany motyw podróży
- "Moje drzewko pomarańczowe", José Mauro de Vasconcelos - książka tak niesamowicie smutna; nie umiem znaleźć właściwych słów, by oddać jej urok. Rewelacyjna, lecz... tragiczna
- "Księga Dżungli", Rudyard Kipling - co tu dużo mówić, myślę, że wszyscy znają tę książkę i wiedzą, dlaczego godna jest polecenia
- "Czarnoksiężnik z krainy Oz", Lyman Frank Baum - książka dla dzieci? Być może, co nie zmienia faktu, że wciąż ją uwielbiam
- "Świat Dysku", Terry Pratchett - humor. Jedne z naprawdę nielicznych książek, nad którymi śmieję się w głos
- "Mroczne Materie", Philip Pullman - REWELACJA. Niesamowity świat przedstawiony, mistrzowsko ukazane wnętrze bohaterów, wielość pomysłów, napięcie podczas lektury, no i sama idea... 11/10
- "Truskawkowe pola", Jordi Sierra i Fabra - 9345345453/10. Książka krótka, a niesamowicie treściwa. Wstrząsnęła mną, dogłębnie ukazując rozgrywające się wewnątrz ludzi dramaty
- "Nawiedzony Dom", Joanna Chmielewska - bardzo ciekawa fabuła; książka zabawna i niezwykle miła w lekturze, niekiedy zaskakująca Polecam!
- "Rodzina Penderwicków", Joanne Birdsall - taka tam wakacyjna opowieść o czterech siostrach. Niesamowicie ciepła, czytana przeze mnie ze dwadzieścia razy. Naprawdę cudowna powieść.

To takie naj, naj - bo było też trochę słabszych. Gorąco polecam lekturę wszystkich powyżej wymienionych książek.

Cóż przeczytałem sporo książek, głównie fantasy i waham się między Malaziańskim Imperium, a Mieczem Prawdy. Stawiam jednak na Malaziańskie Imperium. Choć I tom to katorga. Od razu jesteśmy wrzuceni na głębokie wody i nie wiemy kto jest kim, to w dalszych tomach ogrom świata zachwyca i przytłacza w pozytywnym sensie. IMO fabuła bardziej epicka niż u Tolkiena

"Dziewiąty mag" to jest jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam. Jednak króluje nad nią seria zaczynająca się od "Drżenia", a kończącą "Ukojeniem". Mimo wszystko, ostatnia książka doprowadziła mnie do zakazu czytania przez tydzień. "Ukojenie", to zdecydowanie najlepsza książka jaką czytałam.

Książki? Wiele, oj wiele. Książki Lema, Sapkowskiego to jest piękne. I polskie.
Pamiętacie może Diunę? Rzecz dzieje się na pustynnej planecie Arrakis, jednakże całości sagi nie sposób streścić.
Ta książka jest w prawdzie genialna. Przede wszystkim ze względu na Duncana Idaho i jego liczne ghole. Po prostu jedna z lepiej wykreowanych postaci w całej literaturze jaką miałam okazję przeczytać. "Nędznicy" Wiktora Hugo. Urzekła mnie klimatem, doskonałą psychologią charakterów. Bohaterowie są żywi, ich losy naprawdę mnie wzruszyły. Dodatkowo Hugo miał niezwykły talent "ubierania" swoich poglądów i komentarzy na temat współczesnego mu społeczeństwa i sytuacji we Francji porewolucyjnej i pobonapartowskiej we wciągające, romantyczno-przygodowe opowieści. Władca Pierścieni Tolkiena. Książka spełniająca wszystkie oczekiwania jakie wobec pozycji fantasy można postawić. Tak niesamowicie rozbudowany świat, psychologiczne sylwetki tak ogromnej ilości bohaterów, epicka fabuła opisana jedynym w swoim rodzaju językiem unikalnym dla dzieł Tolkiena, wymieniać można na prawdę długo...
Na wspak - Joris-Karl Huysmans. W książce Huysmans często odwoływał się do impresjonizmu, pobudzając wszystkie zmysły począwszy na wzroku i smaku skończywszy na węchu. Polubiłam Jana.

Polecam bardzo "Achaję". Bardzo ciekawa fabuła i wprost nie można się oderwać. Jedną z moich ulubionych pozycji jest "Wiedźmin". Lubię także "Kroniki Czarnych Kamieni", "Trylogia Anioła Nocy", "Mroczne Materie".