Obcym wydaje się, że jest mrukiem, bo nigdy się nie śmieje. Przyjaciele wiedzą jednak, że to nieprawda, wiedzą także, że ponad samotność ceni tylko 

życie osób na których jej zależy. Nie mówi zbyt wiele, a gdy zaczyna jest to jedynym ostrzeżeniem przed rzezią, zbyt duży potok słów jest u niej objawem 

wściekłości. Jest wyrachowana, dumna i nie odczuwa czegoś takiego jak strach, nigdy też nie płacze, śmierci się nie obawia, a swojego do życia nie 

przywiązuje zbytniej wagi. Żyje dla przyjaciół, ideałów i celi.  Rozumie cel prawa i ceni je, jednak jako skrytobójca raczej go nie przestrzega. Kocha tylko 

Sztorma. pęd powietrza pod skrzydłami i wodę. Uwielbia nurkować, pozbywa się wtedy wszelkich trosk, które zostają nad powierzchnią, gdy ona chowa 

się pod wodą. Pomaga tylko tym, których szanuje, bo wie, że bezinteresowna pomoc do niczego jej nie doprowadzi. Najbardziej ze wszystkich na świecie 

nie cierpi Stwórcy, czuje nienawiść i zazdrość do niebian, choć gardzi ich brakiem woli. Nie lubi roztrząsać sporów, nie chce być sędzią, a w kłótniach, 

bitwach jest neutralna, lub bierze tę stronę, która po zwycięstwie da jej więcej korzyści. Uwielbia noc, w świetle dnia czuje się goła, noc lub cień zapewnia 

jej schronienie, porusza się bezszelestnie, więc nikt nie wie czy jest w pobliżu.

Yasi ma czarne skrzydła i włosy tego samego koloru, brązowe, lekko skośne oczy oraz bladą skórę. porusza się jak kot, czasem ma się wrażenie, że płynie 

po ziemi. Zawsze ma uniesioną godnie głowę, a jej wzrok sprawia, że wszyscy kurczą się w jakiś niewyjaśniony sposób.  Jest zgrabna, przeciętnego 

wzrostu, choć z daleka wydaje się niezwykle wysoka. Jej skrzydła nadają jej jednocześnie wygląd groźny, ale z drugiej strony w jakiś dziwny sposób słodki 

i niewinny. Sprawia to, że ci którzy na nią patrzą często nie doceniają jej możliwości, co kończy się dość nieprzyjemnie, gdy dochodzi do walki.  Zazwyczaj 

chodzi w czarnej, lub czerwonej sukni,  jednak gdy pracuje ubiera się w ciemne spodnie i obcisłą bluzkę. Rzadko mówi, a jak to czyni jest elokwentna, nie 

jąka się, a jej głos choć cichy jest bardzo dobrze słyszalny. Gdy się niecierpliwi mówi szeptem, ale na dźwięk jej głosu milkną wszyscy. Jeżeli chce wzbudza 

szacunek, lub pogardę, podziw, lub śmiech, poczucie bezpieczeństwa, lub strachu, a nawet paniki i spokoju.

Jako 13 letni Anioł Światła wyróżniała się dość niepopularnymi hobby, jak zmuszaniem zwierząt do robienia nienaturalnych im rzeczy. Zwróciła tym na 
siebie uwagę Stwórcy, który postanowił odesłać ją do niebytu. Wtedy po raz pierwszy użyła swych hipnotycznych zdolności na niebianie. Strażnik, który 
miał jej pilnować miał niezwykle słabą wolę ,Yasi skorzystała z tego i zmusiła go, by uwolnił ją. Dziewczyna uciekła do lasu. Po ucieczce była ranna i 
osłabiona. Znalazła tam mężczyznę, starca, mieszkającego w lesie. Obiecał, że jej pomoże jeśli ona przysięgnie dopełnić jego zemsty. Dziewczyna 
wiedziała, iż może to być dla niej jedyny ratunek, więc przystała na propozycję. Zdarzenie to pamiętała jak przez mgłę, a zaraz po złożonej przysiędze 
zemdlała. Pierwszą rzeczą jaka poczuła po obudzeniu się była pustka, myślała, że nie żyje. Jej ciało nie odbierała żadnych bodźców, nie czuła zapachu i 
zupełnie straciła smak. Gdy otworzyła oczy, pierwszą rzeczą jaką zobaczyła był miecz przy jej gardle. Trzymał go jej wybawiciel, zażądał by powtórzyła 
przysięgę. Yasi zrobiła to czego żądał. Kiedy doszła do siebie pustelnik wyjaśnił jej, że był skrytobójcą, z dawnych lat została mu uraza i chęć zemsty. 
Zaczął uczyć 13 letniego upadłego anioła na zabójcę, który dopełni jego zemsty. Pustelnik o imieniu Akhar traktował Yasi jak służącą, nie szanował 
dziewczyny, nie pozwalał na prywatność, poniżał ją, niszczył każde marzenie, w ten sposób odgrywał się na świecie za krzywdy, które mu uczynił. 
Pewnego razu dziewczyna postawiła się i stoczyła walkę z Akharem. Ten jednak okazał się dużo silniejszy, bardziej doświadczony. Za bunt pozbawił 
dziewczynę węch, smaku i czucia, które i tak miała przytępione od czasu ucieczki z nieba. Od tego czasu zaczęła w tajemnicy studiować botanikę, by 
znaleźć lekarstwo, które przywróci jej utracone zmysły. Udało jej się to po jakimś czasie, ale już nigdy nie czuła nic tak dobrze jak wcześniej. Zdobyła za 
to bardzo cenną wiedzę o truciznach. Gdy Akhar zakończył jej trening kazał jej zdać pewien egzamin. Wysłał Yasi do wioski gdzie miała dokonać 
pierwszego morderstwa. W drodze do celu dziewczyna znalazła gryfa, którego nazwała Sztorm. Nie mówiła o nim mistrzowi, gdyż ten zabiłby go 
twierdząc iż przywiązanie do innej istoty jest słabością. W wiosce dziewczyna dokonała pierwszego morderstwa. Mistrz w końcu uznał, że jest gotowa do 
spełnienia jego zemsty i uczył ją jak znaleźć osobę, którą Yasi ma zabić. Wyjaśniał jej też słabe punkty przyszłego przeciwnika. Gdy w końcu miała 16 lat 
Akhar wysłał ją, by zapłaciła za opiekę i szkolenie. Z Yasi poszedł pewien chłopak, mistrz kazał słuchać dziewczynie jego poleceń i zagroził, że ukarze jeśli 
nie będzie słuchać chłopaka. Dokonała zemsty pustelnika, a w domu ofiary znalazła Ślepe oko zmieniające wygląd właściciela, zależnie od pogody. 
Zachowała je dla siebie. Powróciła do mistrza, który kazał jej odejść i nigdy nie wracać. Dziewczyna zrobiła co rozkazał, a przed odejściem dostała  od 
Akhara Zaklęty przedmiot, ukrywający jej aurę. Powiedział on, że ktoś może rozpoznać w niej zabójcę, nie wyjaśnił dokładnie o co chodzi, ale dziewczyna 
domyśliła się, że chce ratować w ten sposób siebie. Opuściła mistrza i udała się w swoją drogę z wiernym towarzyszem Sztormem. Dzień jej odejścia 
wypadł w urodziny Yasi, która w ten sposób dostała najlepszy prezent w życiu- wolność.

Podróżowała po Alarni z gryfem od stu lat. Pewnego razu spotkała Tię, pokusę, która zaprowadziła ją do piekła. Ciężko powiedzieć, aby to miejsce 
przypadła Yasi do gustu. Jego wielkim plusem był mrok i cień, w którym można było się ukryć. Niestety tę podróż musiała zaliczyć do jednej z bardziej 
pechowych w życiu. Kiedy udało jej się oswobodzić z towarzystwa pokusy i jej wątpliwej urody ojca wdała się w walkę z łowcą dusz. Zakończyła się 
łatwym do przewidzenia wynikiem, anielica przegrała, skończyła z połamanym kręgosłupem zdana na łaskę piekielnego. Ten o dziwo nie zabił jej, ale 
nałożył pieczęć, dzięki której może przejmować kontrolę nad ciałem Yasi, a także kontaktować się w każdej chwili. Agkhur, gdyż tak nazywa się ten 
piekielny nałożył pieczęć na lewej piersi aneilicy. Traktuje ją jak rzecz, swoją własność, którą może się bawić jak tylko zechce, jej życie jest dla niego 
spektaklem, do którego pisze scenariusz. Od dziewczyny wymaga w zamian absolutnego posłuszeństwa, z czym nieraz upadła ma problem.

Po odejściu z piekła Yasi udała się na poszukiwanie Sztorma, który w nie do końca jasnych okolicznościach znalazł się na Wraku Posejdona. Podczas 
podróży anielica spotkała upiora - Mesmera, który zgodził się jej pomóc w zamian za pewną przysługę. Wtedy to Akghur przeją kontrolę nad ciałem 
niebianki. Podczas poszukiwań wraku, Mesmer przebywający w ciele Yasi pomagał jej odpędzić świadomość piekielnego. W końcu odszukali gryfa, który 
jak się okazało zaciągnął ich prosto w pułapkę.  Udało im się z niej uciec, ale dziewczyna nie potrafiąc pogodzić się z przyjacielem uciekła od niego. 
Następnie udała się do Karczmy Pod Biegającym Szczurem, by spłacić swój dług.

Mesmer okazał się alchemikiem, który wykorzystał ciało Yasi do przetestowana pewnego bardzo złożonego specyfiku. Anielica zrobiła to, o co prosił. 
Później zawarła z nim kolejną umowę, w zamian za zdjęcie pieczęci upadła ma reklamować wyroby upiora w całej Alaranii. Dziewczyna zgodziła się. 
Pozbywania się pieczęci o mało nie przypłaciła własnym życiem, ale udało się. W końcu wolna ponownie wyruszyła w świat.