Aichhoff zna zasady wychowania, których nauczył się sam, w tym szalonym świecie. Wie kiedy się odzywać a kiedy nie i wie kiedy może kogoś 

skarcić 

uwagą 

(Najczęściej sarkastyczną) a kiedy nie. Mimo iż Sanginerzy są zwykle trochę Nieopanowani to on jest wyjątkowo spokojny i w złość może go 

wprawić 

chyba tylko diabeł... Jeśli gadasz z nim o pieniądzach to on 

doskonale wie jak cię wyrolować i robi to bez litości. Jednak w zabijaniu ma umiar i posiada coś takiego jak Sumienie i nie rwie się każdej 

roboty. Zna 

również dobrze prawo więc wie która robota jest legalna a która nie. Nie lubi gdy ktoś kogoś krzywdzi a kiedy coś takiego się dzieje, wkracza do 

akcji. W 

walce także jest spokojny i rzadko daje się ponieść furii. W towarzystwie przyjaciół bardzo często się uśmiecha a także czasami powie jakiś 

komplement.

Aichhoff to średniej postury młodzieniec o wzroście 1,92 metra i 70 kilogramach wagi. Zawsze różnił się charakterem i wyglądem od innych 

Sanginerów. 

Jest średniej karnacji i także trochę umięśniony. Z jego zielonych oczu bije spokój, cierpliwość i gotowość na każdą sytuację. Zawsze stoi prosto 

pokazując 

że nie ma zamiaru się przed nikim uginać. Włosy ma koloru blond, zwisające do ramion zwykle rozwiewane przez wiatr a także moczone przez 

deszcz. 

Zwykle ich nie czesze ale stara się je myć codziennie jeśli tego nie zrobi deszcz... Codziennie ma na sobie brązowe spodnie i skórzane buty 

koloru także 

brązowego. O dziwo nie lubi zakładać koszuli a jeśli to robi to zwykle idzie albo walczyć, albo na jakieś zlecenie. Wszyscy sądzą że jest elfem 

gdyż jest Za 

piękny na Sanginera i dzięki temu unika publicznych obelg i innych wyzwisk... Twarz ma pociągłą a nos nie za duży, innymi słowy proporcje są 

idealne. 

Nie dba Szaleńczo o wygląd ale co jakiś czas się sobą zajmie dzięki czemu nie wygląda jak wieśniak chociaż rzadko się dzieje żeby tak 

wyglądał...

Aichhoff urodził się w małej wiosce sanginerów. 
Jego rodzicami byli ojciec, Sanginer i przybrana matka, zielarka.
Dzieciństwo przebiegało swoistym czasem, pomagał ojcu w pracy, a matce w sporządzaniu eliksirów. Potem trenował walkę mieczem i łukiem, a 
także 
polowanie i zielarstwo. 
Po 30 latach żmudnego i sielankowego życia postanowił ruszyć w świat. Zanim ruszył ojciec dał mu swą dawną zbroję bojową. Trochę zepsutą 
ale dalej 
sprawną.
Doszedł on do pewnej wioski gdzie wszyscy... Byli duchami. Dowiedział się on że to sprawka czarnoksiężnika który zamieszkuje nieopodal. 
Bohater 
poszedł do czarnoksiężnika i go unieszkodliwił. Aichhoff wrócił do wioski gdzie wszyscy byli już normalni, czar przestał działać. W nagrodę dostał 
trochę złota oraz Płaszcz Podróżnika
Z czasem nauczył się sztuki przetrwania a także wyrabiania strzał. 
Później spotkał maga, który powiedział że nauczy go pewnej magii... Jeśli zabije pewną wywernę. Aichhoff wiedział że wywerna to trudny 
przeciwnik... 
Tak, 
wiedział. Poszedł w kierunku którym pokazał starzec i zauważył Wywernę... Była sporej wielkości i nie zauważyła Aichhoffa. Postać wycelowała, i 
kiedy 
miała strzelić, zauważyła że wywerna to smokołak. Podszedł do Smokołaka i zaczął dialog:
-Witaj Smokołaku... Jak masz na imię?
-Jak to? Umiesz mówić w języku smoków?!
-Jestem Sanginerem... Co tu robisz?
-Jestem Aranna... Przyszłam tu zrobić zapasy...
-Aha... Pomóc ci?
-Nie.. Dzięki. Chociaż... Wymieńmy się! Ja dam ci metal z meteoru a ty daj mi jedzenie
Aichhoff wziął metal i zostawił trochę jedzenia dla smokołaka który po chwili odleciał. Postać wróciła do maga.
-Magu!
-Zabiłeś wywernę?
-Nie... To był smokołak a jako iż nie wykonałem zadania choć smokołak się wyprowadził ja znikam...
-Czekaj! Obok jest stara leśniczówka... Możesz tam zamieszkać a ja cię nauczę magii Iluzji.
Obok leśniczówki była kuźnia a w środku kilka podstawowych do życia rzeczy. Po kilku wiosnach Aichhoff wykuł miecz... Ale nie zwykły miecz. 
Mag 
nauczył go także 
Kreomagowania dzięki czemu miecz zyskał nowe właściwości... Miecz nazwał ''Wędrowcem''. Do wykucia miecza użył stali, którą zdobył od 
Smokołaka.
Później zabrał się za naprawę zbroi, zajęło mu to trochę ale dzięki nieznanej stali pancerz stał się jeszcze bardziej wytrzymały.
Po kilku latach życia postanowił że musi kupić konia. Ruszył zatem do miasta i zobaczył czarnego rumaka, pięknego i okrutnego w szamotaninie z 
pięcioma strażnikami.
Jeden krzyknął
-Zabij bydle!
Zaczęła się walka podczas której koń został raniony w nogę. Zawył żałośnie po czym Aichhoff dobył miecza i podszedł mówiąc.
-Zostawcie tego konia
Strażnicy na to.
-Bo co?
-Bo długo nie pożyjecie
Powiedział Aichhoff z Smoczym, zawistnym wzrokiem. Strażnicy kiedy tylko na niego spojrzeli poczuli lęk, uciekł jeden z nich a po nim cała 
reszta.
Ranny koń leżał wycieńczony, jego wybawca podszedł do niego i przelał mu swej krwii. Po chwili koń wstał i czuł się jak nowo narodzony!
Wykazywał oznakę uległości wobec Aichhoffa więc Postać poszła kupić odpowiedni ekwipunek dla swego konia i ruszył w drogę z nowym 
towarzyszem...
Aktualnie Aichhoff jest najemnikiem na zlecenie który mieszka w wspomnianej leśniczówce w lesie. Chce on po prostu żyć szczęśliwie i z tego 
życia 
wycisnąć jak najwięcej.